Het door Lew Kerbel ontworpen monument van Ernst Thälmann, blikvanger op een immens plein van 3.800 m2 (Foto: Bundesarchiv Bild 183-1986-0415-011)
Blikvanger van het Ernst Thälmann Park is het 14 meter hoog en 15 meter breed monument van de naamgever van het park. Op een immens plein van 3.800 m2 kijkt Ernst Thälmann, voormalig leider van de Kommunistische Partei Deutschlands (KPD), fier uit over de Greifswalder Straße. Het 50 ton zware kunstwerk, vervaardigd uit koper en rustend op een sokkel van Oekraïens graniet, is ontworpen door de Russische beeldhouwer Lew Jefimowitsch Kerbel. Iets wat ergernis oplevert bij de gerenommeerde en internationaal bekend staande Oost-Duitse kunstenaars. Speciaal voor Ruthild Hahne, omdat haar al lang de vervaardiging van een monument voor Ernst Thälmann in het vooruitzicht is gesteld.
Het monument anno 2013. Ten prooi gevallen aan graffiti en slecht onderhoud aan het immense plein
Voor de vervaardiging van het monument wordt speciaal een grote hal gebouwd bij de VEB Schwermaschinenbau Lauchhammerwerk van 18 bij 18 meter en 15 meter hoog, zodat ook in de wintermaanden doorgewerkt kan worden. In 1982 beginnen de voorbereidingen. Er worden in totaal 277 gipsmallen voor het bronsgieten gemaakt. In 1984 volgt de oplevering van de bronsvormen. In november 1985 wordt de montage van de afzonderlijke delen gerealiseerd en in februari 1986 volgt de finishing touch. Het verhaal wil dat in de maanden van het gieten van het kunstwerk, voor andere kunstenaars gebruik van koper niet mogelijk is geweest, omdat met dit monument de totale bronsvoorraad is gebruikt.
Het immense monument met de op de achtergrond de Plattenbau uit de serie WHH-GT 84/85 ETP (Wohnhochhaus Großtafelbauweise 1984/1985 Ernst Thälmann Park)
Een sterk symbolisch monument voor de DDR, want met de bouw hiervan moet op grote wijze afstand worden genomen van de fascistische onderdrukking tijdens WO II. Ernst Thälmann heeft tot tweemaal toe op politieke wijze geprobeerd Hitler ten val te brengen. Elf jaar cel is zijn lot geworden en in 1944 wordt hij, op persoonlijk bevel van Hitler, in Buchenwald vermoord. Het monument moet bijdragen aan de beleving en herinnering van het gedachtengoed van Thälmann: het volk in het socialistische heden en communistische toekomst richting geven. Deze diepere achtergrond van het monument is voor Honecker een reden geweest om regelmatig de bouwplaats te bezoeken. Twee keer per jaar vinden hier tot en met 1989 massaal bezochte herdenkingen plaats: op de geboortedag van (16 april 1886) en de sterfdag van Thälmann (18 augustus 1944).
Het monument van de achterzijde gezien, met duidelijk zichtbaar de letters Rot Front. Ook goed te zien de nog authentieke verlichting uit DDR-tijd. Enorme masten die een bak aan licht kunnen produceren om zo de boel goed in de gaten te kunnen houden als het donker was
Een argeloze bezoeker in het heden wordt, komende vanaf beide zijden van het monument, geconfronteerd met de woorden ROT FRONT. Het zijn de woorden van het begroetingsritueel en logo, een geheven en gebalde rechtervuist, van de paramilitaire organisatie van de KPD, de Roter Frontkämpfer-Bund. De woorden van deze uiting zijn duidelijk op de zijkant in het graniet van het monument aangebracht. Het megalomane kunstwerk is het laatst bewaarde grote persoonlijke monument van een socialistisch revolutionair wat zich in Berlijn nog bevindt. Een typisch socialistisch bouwwerk, met achter Thälmann een wapperende vlag. Een trotse, strijdbare uitdrukking op zijn gezicht en de gebalde rechtervuist bij wijze van de Rot Front groet. Wie goed kijkt, ziet dat de vuist gebald is met de duim buiten de vingers. Een beweging die weinig mensen bij het ballen van de vuist maken. Meestal is de duim in de vingers geklemd. De vuist die Thälmann maakt vergt oefening.
Goed te zien in dit detail van het beeld, de gebalde vuist van Ernst Thälmann, een vuist die oefening vergt
"Es war einmal..." 